اکانت قانونی بازی Elden Ring

بالاخره میازاکی از خر شیطان پیاده شده و حالا در اولین بخش‌های Elden Ring، یک بخش آموزشی داریم. شاید این بخش آموزشی چندان اتفاق بزرگی نباشد اما برای افرادی که Elden Ring اولین سولز لایکی است که سراغش می‌روند، قطعا حیاتی است.چراکه بعد از تمام کردن بخش تمرینی و باز کردن در بزرگی که پیش روی خود می‌بینیم، جهان بزرگ لندز بیتوین درست در جلوی چشممان است و ماجراجویی آغاز می‌شود.

اسم سرزمینی که در حال نظاره‌اش هستید، لیم گریو است. سرزمینی سرسبز که حال و هوای میدل ارث دنیای ارباب حلقه‌ها را دارد. این یکی از جذاب‌ترین مسائلی است که در همان ابتدای کار باعث می‌شود شما شیفته جهان بازی شوید. برخلاف سری سولز که فضایی مرده و افسرده کننده دارند، لیم‌گریو با موزیک‌های متنی که در جای جایش در حال پخشند حسی آرامش بخش به شما منتقل می‌کند.

طوری که دوست دارید به جای فرار از چنگال مرگ (حسی که هر لحظه در سری سولز داشتیم)، در دشت‌های وسیع بازی گشت و گذار کنید و به دنبال راز و رمزهای آن بگردید. این به نظرم یکی از نقاط عطف Elden Ring نسبت به سری سولز است که میازاکی پس از سال‌ها به آن رسیده. فضای سنگین سری سولز باعث می‌شد که بسیاری از بازیکنان تازه کار به محض تجربه بازی و چند بار مردن پیاپی، دست از این آثار شگفت‌انگیز بکشند و هیچ وقت برای تجربه‌اش برنگردند. فقدان بخش آموزشی و عدم یادگیری مکانیک‌های گیم‌پلی بازی‌ها هم این موضوع را تقویت می‌کرد.

اما حالا فضای آرامش بخش لیم‌گریو در کنار بخش آموزشی مختصر Elden Ring، به مخاطب تازه‌کار اجازه نفس کشیدن می‌دهد و می‌گذارد تا در آرامش قواعد خاص بازی را درک کند و برای بهبود وضعیت خودش تلاش کند. این یکی از جذاب‌ترین بخش‌های Elden Ring به حساب می‌آید و به همین خاطر است که می‌گویم فصل افتتاحیه یا به اصطلاح اوپنینگ بازی یکی از شگفت‌انگیزترین بخش‌های آن محسوب می‌شود.

Elden Ring یک بازی سولز لایک است و اصلا قرار نیست بازی ساده‌ای باشد. خود بازی هم این موضوع را در همان دقایق ابتدایی مثل یک کشیده آبدار توی گوشتان می‌کوبد. فقط کافیست اولین سایت آو گریس بازی را فعال کنید تا کمی جلوتر چشمتان به جمال یک شوالیه اسب سوار روشن شود؛ شوالیه‌ای که اگر همان ابتدا با پر رویی سراغش بروید عملا با یک یا دو ضربه کارتان را می‌سازد!

بله، Elden Ring دقیقا از همان قواعد پیروی می‌کند که در دیگر آثار میازاکی دیده می‌شد. همین شوالیه اسب سوار که تیری سنتینل نام دارد را در بهترین شرایط وقتی می‌توانید راحت شکست دهید که لول کاراکترتان از ۲۰ عبور کرده باشد و یکی دو سلاح کاربردی در دست داشته باشید. باس‌های اصلی بازی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. حتی برخی اوقات با باس‌های عجیب و غریبی در جریان بازی رو به رو می‌شوید که حتی سولز پلیرهای قدیمی هم از پیچیده بودن الگوی حرکاتشان جا می‌خورند.

مارگیت در جایگاه اولین باس‌فایت اصلی بازی این موضوع را به خوبی ثابت می‌کند. با دیدن الگوی حرکتی مارگیت و تعمیم دادنش به مابقی باس‌های بازی به خوبی یک مورد را متوجه می‌شوید؛ اینکه تعلیق در جریان الگوی حرکتی باس‌ها زیاد دیده می‌شود. برای مثال مارگیت یک ضربه مهلک دارد که تقریبا از لحظه شروع انیمیشن تا زمانی که ضربه به سمت کاراکتر روانه می‌شود، چیزی در حدود ۱ تا ۲ ثانیه طول می‌کشد.

این فاصله زمانی را به شکل جدی‌تر در اکثر باس‌های بازی خواهید دید و معمولا این تعلیق روی ضربات سنگینی اعمال شده‌اند که توانایی کشتن بازیکن حتی با همان یک ضربه را دارند. حال تصور کنید که چقدر جاخالی دادن از این ضربات می‌تواند برای بازیکنانی که عادت کرده بودند که کلید دایره یا B را اسپم کنند سخت باشد. حرفم این است که برخلاف انتظارها، باس‌های Elden Ring هم حرف‌های جدیدی برای گفتن دارند و رویارویی با آن‌ها می‌تواند برای قدیمی‌های این ژانر هم سورپرایزهای زیادی به همراه داشته باشند.

اگه تا الان این بازی جذاب رو تجربه نکردی میتونی همین الان با هر ظرفیتی دوست داشتی از گیم نان تهیه کنی و بهترین تجربه رو داشته باشی.