اجاره اکانت بازی Call of Duty: Modern Warfare

Modern Warfare از لحاظ محتوا نقطه عکس چیزی است که به آن عادت کرده‌ایم. با ورود به بازی میان سه بخش کوآپ، تک‌نفره و چندنفره انتخاب دارید.

داستان بازی، یک سواری تمام‌عیار از جریانات سیاسی چند سال اخیر است. گروهی تروریستی به بهانه بیرون انداختن نیروهای نظامی آمریکایی، به جان کشوری در خاورمیانه افتاده‌اند و از آن‌جایی که از سوی نیروهای روسیه پشتیبانی می‌شوند، کشور بخت‌برگشته (که اینجا کاملاً خیالیست) به عرصه نبرد میان قدرت‌ها و عملیات‌های پیچیده اطلاعاتی تبدیل شده. تا اینجای کار یک داستان کاملاً استاندارد برای چنین عنوانی داریم که قرار نیست مغزتان را منفجر کند؛ صرفاً به شما دلیلی می‌دهد که مراحل را پیش ببرید.

اما هرچه کلیات داستانی همان کلیشه‌های خسته‌کننده همیشگی هستند، این جزییات و اتفاقات کوچک است که بیشترین خودنمایی را می‌کند. مدرن وارفر جدید توانسته برای معدود دفعات در تاریخچه این سری، از چارچوب کلی خیر در برابر شر خارج شده و داستانی چندجانبه‌تر ارائه کند؛ فقط با این نقص که هیچ‌وقت روی آن لحظات و جزییات کوچک تاکید نمی‌کند. بازی پر است از لحظاتی که تصمیماتی سخت گرفته می‌شود.

یکی از اولین نمونه‌های این پیشرفت، مرحله بیمارستانی است که گُرگ، رهبر گروه تروریستی «القتاله» در آن حضور دارد و نیروهایش از او محافظت می‌کنند. در این مرحله و در کمتر از ۵ دقیقه، بازی فرصتی به شما می‌دهد که درست بعد از مبارزه‌ای کُند در محیطی باز، ناگهان وارد ساختمانی تو در تو شوید که دشمن‌ها با جایگیری در هر گوشه و کنارش، شما را مجبور به بالا بردن سرعت و دقت می‌کنند. این نمونه‌ای از ترنزیشن‌هایی است که ناگهان در میانه یک مرحله اتفاق می‌افتد.

سپس می‌رسیم به تفاوت‌هایی که با عبور از مراحل به وجود می‌آید. یک مرحله در خرابه‌های کشوری جهان‌سومی دنبال می‌شود و ناگهان در مرحله بعدی، گیم‌پلی و اتمسفر کلی شکلی کاملاً تاکتیکال به خودش می‌گیرد و خودتان را در حال پیشروی آهسته در یک ساختمان و خالی کردن یک به یک اتاق‌ها از نیروهای تروریستی می‌یابد؛ آن هم در حالی که برق‌ قطع شده و دوربین دید در شب به چشم زده‌اید.

بخش چندنفره Modern Warfare جاییست که تغییرات به وجود آمده در گیم‌پلی و بسیاری‌ از سیستم‌های هسته‌ای بازی می‌درخشند. به عنوان کسی که برای سالیان متمادی از تجربه کال آو دیوتی و آشوب همیشگی‌اش دوری کرده، این بار می‌توانم بگویم که یک بازی برای اوقات آزاد چند ماه آتی‌ام پیدا کرده‌ام. همانطور که نسخه بتای بازی نشان داده بود، وقتی بخش چندنفره Modern Warfare را تجربه می‌کنید، این احساس وجود دارد که در حال تجربه چیزی هستید که به نوعی با ترکیب برخی از بهترین شوترهای چند سال اخیر به دست آمده.

نشانه‌هایی از رینبو سیکس در طراحی پیچ و خم‌های نقشه‌ها و سنگینی اسلحه دیده می‌شود. چابکی ایپکس هنگامی که در ارتفاعات مختلف مشغول مبارزه هستید حس می‌شود. بتلفیلد هم به طور یقین منبع الهام بسیاری از تغییرات گیم‌پلی و مدهای جدید بوده. و البته که ماهیت همیشگی کال آو دیوتی هم هنوز آنجاست؛ پنهان زیر لایه‌های مختلفی که به صورت دستچین شده روی هسته همان گیم‌پلی سالخورده سوار شده‌اند و جانی تازه به آن بخشیده‌اند.

اگه تا الان این بازی جذاب رو تجربه نکردی میتونی همین الان با هر ظرفیتی دوست داشتی از گیم نان تهیه کنی و بهترین تجربه رو داشته باشی.